प्रेम , माणूस कि प्रेमाचं माणूस?
बिन पूछे मेरा नाम और पता रस्मो को रख के परे चार कदम बस चार कदम चल दो न साथ मेरे माणसाला आनंदी रहायला काय हवं असतं ? प्रेम , माणूस कि प्रेमाचं माणूस? मला वाटतं , प्रेमाचं माणूस. प्रेम करणारी व्यक्ती जर नावडती असेल तर आपण ते नाकारतो. आणि सोबत असलेल्या व्यक्तीचं जर आपल्यावर प्रेम च नसेल तर? आयुष्यभर प्रेम नसलेल्या माणसांसोबत राहताना, जगताना , त्यांना आनंदी ठेवतां किती ओढाताण होत असेल? असं म्हणतात प्रेम सहवासाने वाढतं . माणसाच्या आवडीनिवडी कळल्या कि आपण स्वतः ला आपोआप adjust करून घेतो. त्यांच्या choices सांभाळतो आणि स्वतःला विसरतो. म्हणजे एका अर्थाने आपल्या सख्या सोबत्यांमध्ये स्वतःला मिसळून टाकतो. त्या व्यक्तींमध्ये आपण इन्व्हॉल्व्ह होतो , attach होतो आणि यावरून आपल्याला आणि त्या व्यक्तीलाही वाटतं एक एकमेकांवर आपलं प्रेम आहे. एका मार्गावरून प्रवास सुरु होतो. प्रत्येक नात्यामध्ये give and take असतं असं आपण म्हणतो ; पण तरी कोणीतरी एकजण हा नेहमी देणारा आणि एक जण नेहमी घेणारा असतो. Exchange of gestures किती वेळा होतं ? आणि मग अशा मार्गावरून जात असताना अचानक एक व्यक्ती आपल्याला भेट
